Современиот град Охрид денес е духовен, културен и најпознат туристички центар во Северна Македонија. Во 1980 година, Охридскиот регион е прогласен за светско наследство на УНЕСКО поради неговото непроценливо културно и историско богатство.

Локациите што мора да ги видите при посета на Охридскиот регион се:

• Охридско Езеро
• Самуиловата тврдина
• Антички театар
• Црква „Св. Климент и Пантелејмон“, Плаошник
• Манастир Св. Наум Охридски
• Св. Јован Богослов, Канео
• Катедрална црква Х. Софија од 11 век
• Црква Х. Богородица Перивлепта
• Реконструираната праисториска населба Заливот на коските

Охридското Езеро е најстарото езеро во Европа, како и седмото најдлабоко езеро на континентот.

Охридското Езеро е карактеристично засолниште на голем број слатководни организми кои потекнуваат од терциерниот период, чии блиски роднини можат да се најдат само во фосилни форми. Токму поради оваа причина го носи името „Музеј на живи фосили“. Неговата старост, континуираното постоење и географската изолација им овозможија на повеќето жители на езерото да го продолжат процесот на нивната понатамошна еволуција до денес.

Покрај брегот на Охридското езеро, посетителите можат да уживаат во многу плажи, некои песочни, некои покриени со фини бели карпи. За оние кои претпочитаат активен туризам, постојат различни опции: нуркање, пловење, кајакарство, пешачење низ падини и планини, алпинизам, јавање коњи, спелеологија и параглајдерство.

Градот Охрид (познат како Лихнид) постои повеќе од 2500 години. Има богата историја на многу цивилизации кои го населувале градот, а сите оставиле свој белег на него. Легендата вели дека градот го основал феникискиот крал на Бојотска Теба, Кадмо, кој, откако бил протеран од Теба, побегнал во Ехеле. Сето тоа довело до основање на градот Лихнид.

Има многу градби и споменици кои раскажуваат за животот во Лихнид. Античкиот театар, кој бил изграден во 4 век п.н.е. и откриен, реконструиран и користен до денес по два милениума; некрополата Требеништа која датира од VII век п.н.е.; конечно, десетина ранохристијански базилики го докажуваат фактот дека градот Лихнид, како и Охрид денес, бил духовен и епископски центар во овие антички времиња.

Во близина на градот Охрид се пронајдени два патокази, кои сведочат дека градот Лихнидобил изграден на главниот римски пат Виа Егнација – патот што ги поврзувал Западното и Источното Римско Царство.

Последен пат Лихнид бил спомнат за време на владеењето на Јустинијан, пред да биде уништен од разорен земјотрес во 526 година.

После тоа, името Охрид првпат се појавува во 879 година.

Неколку години подоцна, во 886 година, браќата Климент и Наум ја основале Охридската книжевна школа во областа наречена Плаошник, каде што само избрана група ученици го започнале своето образование. Климент станал светец и заштитник на Охрид.

Поради активностите на Климент и Наум, градот Охрид станал словенски културен центар во втората половина на IX век и царот Самуил го претворил во верски центар и престолнина на своето кралство. Неговите тврдини и денес стојат високо над градот. Охрид имал повеќе од 300 цркви, сите со уметнички дела од византискиот до ренесансниот период. Ренесансниот период го означува најбогатиот и највредниот период за уметност во Охрид, со близу 30 фреско-икони останати од тоа време.